about the artist
over de kunstenaar
After his education at the Academy of Arts in Maastricht, Berend Boorsma (1977) first made the choice to follow his other passion: making movies. In 2010, After a successful career as a director of feature films and of various commercials he decided to take up painting and drawing again.
His paintings have something mystical and that is due to the symbolism of the fold: it can be open and closed, keep the secrets or reveal them. But it can also give you the idea that you get a look behind the scenes, or, as he says himself: catch a glimpse of nature.
Berend Boorsma (1977) koos na zijn opleiding aan de Academie Beelden Kunsten in Maastricht (ABKM) voor zijn andere passie: film maken. Na een succesvolle carrière als regisseur van speelfilms en van diverse commercials besloot hij in 2010 ook het schilderen weer op te pakken.
Zijn schilderijen hebben iets mystieks en dat komt door de symboliek van de vouw: die kan open en gesloten zijn, de geheimen bewaren of juist prijsgeven. Maar het kan je ook het idee geven dat je een kijkje achter de schermen krijgt, of, zoals hij zelf zegt: een glimp van de natuur opvangt.
recent exhibition
recente tentoonstelling
‘Folding Views’ was the second solo exhibition and showed work that Boorsma made between 2015 and 2018.
These works have the same visual language, but in a simplified version. As a result, the paintings breathe peace and depth. His architectural shapes still have a certain robustness, but at the same time something soft and warm. The compositions are more simple in design, but rich in atmosphere due to the harmonious use of color and the nuances in the texture. By a balanced play of light and shadow the painted objects seem to hoover above the canvas. The colours are washed-out and have lost their loudness and show that they have withstood the tooth of time. That gives the images something soft and fragile.
'Folding Views' was zijn tweede solotentoonstelling en toonde werk dat Boorsma maakte tussen 2015 en 2018.
Deze werken hebben dezelfde visuele taal. Zijn bouwkundige vormen hebben nog steeds een bepaalde robuustheid, maar tegelijkertijd iets zachts en warms. De composities zijn eenvoudig van opzet, maar rijk aan sfeer door het harmonieuze kleurgebruik en de nuances in de textuur. Door een gebalanceerd spel tussen licht en schaduw lijken de geschilderde voorwerpen los te komen van het doek. De kleuren zijn verstorven of verwassen en hebben hun luidheid verloren. Ze laten zien dat ze de tand des tijds hebben doorstaan. Dat geeft de beelden iets kwetsbaars en fragiels.